به نام خدا

با سلام و تشكر از حضور گرمتون در سرماي زمستاني كم مهري ها .

ممنون از تذكر بجا و خوبتون . سعي مي كنم حتما آويزه ي گوش قرارش بدم .

مطلب ايندفعتون نو و تازه بود .

دلتون شاد

سلام

من همين الان اومدم و خوب بعد چند روز دوري از اين صفحه ي جادويي اولين كاري كه كردم ، اومدم يه سري بزنم و برم.

اما ديدم اپ شديد گفتم حيفه همين طوري برم بيرون .

من هم هم عقيده ي شمام كه يادمون باشه كه ما در راه عشق و محبت و دوستي هميشه پيش قدم بوديم .

باورتون مي شه با اينكه دوسه روز بيشتر جنوب نبوديم اما احساس مي كنم كه قسمتي از دلم را اونجا جا گذاشتم و اومدم .

انگاري كه خاكش دامن گير است و آدم را مي كشه طرف خودش .

وقتي مي خواي تركش كني دقيقا همون حسي را داري كه وقتي مي خواي مشهد را وداع كني.

خدا قسمت كنه بريد ،‏تا متوجه ي منظورم بشيد . توي همه ي سفرهايي كه رفته ام ، جنوب آخرش يه چيز ديگه اس. درسته سرسبزي شمال را نداره اما حسي كه به آدم مي ده هيچ جاي ديگه نمي تونه اين حس را بهت بده .

انگار خيلي حرف زدم . اما خوب سر دلم مونده بود .

باورتون نمي شه وقتي ازش دور مي شدم كلي گريه كردم .

فعلا خدا نگهدار . بعدا سر فرصت ميام .

عشق براي خود دلايلي دارد که عقل از درک آن عاجز است.